AZKEN ALBISTEAK.

Xabier Tximeno euskal preso politikoa lekualdatua

ETXERAT (2018-XII-10). Xabier Tximeno Inza preso politiko donostiarra Villenatik Burgosko espetxera (210 km) lekualdatu dute. Dispertsioa STOP!

Giza Eskubideen Aldarrikapen Unibertsalaren Eguna: Estatuek ez dute zilegitasunik gaurko aldarrikapena ospatzeko

ETXERAT (2018-XII-10). Gaur Giza Eskubideen Aldarrikapen Unibertsalaren Eguna den honetan, kalera atera gara Iruñea, Gasteiz eta Baionan, eta zapi kateak eratu ditugu helburu batekin; pertsona ororen eskubide guzti-guztien errespetua, aitortza eta ezarpen unibertsal eta eraginkorra sustatu ditzaten.

Euskal preso politikoen senide eta gertukoek zapi kateak burutu ditugu, zapiari helduta, giza kateak osatuz, zeren frantziar eta espainiar estatuek oraindik aplikatzen duten salbuezpeneko espetxe politikak, hain justu presoen dispertsioa eta urrunketak, gure eskubideak urratu egiten dituelako.

Gure segurtasun propiorako eskubidea, osasun eskubidea, tratu anker eta ez gizatiar ez jasotzeko eskubidea, gure bizitzan, familian, komunikazioan esku-hartze arbitrarioak ez izateko eskubidea; gure senideekin lotura mantentzeko eskubidea, diskriminazio ororen aurkako babes eskubidea… Kontrapartidarik gabeko eskubideak dira hauek guztiak, baina zoritxarrez, frantziar eta espainiar estatuek duela 30 urte dispertsioa abian jarri zutenetik, izaera unibertsala kendu diete giza eskubidei.

30 artikuluz osaturiko enuntziatua osatzen du Giza Eskubideen Aldarrikapen Unibertsalaren deklarazioak. “Herri eta nazio guztiek izan beharreko jomuga legez, bai norbanakoek eta bai erakundeek eskubide hauen errespetua zein askatasuna eta hauen aitortza eta ezarpen unibertsal eta eraginkorraz sustatzea” du helburu deklarazio honek Nazio Batuen Batzar Nagusiaren arabera.

Euskal gizarteak, Euskal Herriko instituzio zein erakunde politiko eta eragileek salbuezpeneko espetxe politikaren bukaera eskatzen dute. Baina oraindik ere, euskal preso politikoen senide eta gertukoek modu zuzenean pairatzen ditugu politika ankerraren ondorioak. Ez zaie axola gu balizko bikitmak izaten jarraitzea; adin txikiengan dispertsioak modu bortitzean eragiten duena ez dute onartu nahi; berdin zaie presoen guraso eta gaixorik dauden senideak bisitarik gabe gelditzea, Gauzak horrela, estatuek ez dute zilegitasunik gaurko aldarrikapen unibertsala ospatzeko.

Kontrapartidarik gabeko gure eskubideen errespetuaren alde lanean jarraituko dugu; salbuezpeneko espetxe politika mantentzen duten arduradunak salatuko dugu aurrerantzean ere, gaur Giza Eskubideen Aldarrikapen Unibertsalaren egun honetan egin dugun bezala; eta gaurko eguna zinez ospatzeko baldintzak lortu arte, euskal gizartearengan mantentzen dugu gure konfiantza osoa eta euskal gizartearekin bidea egiten jarraituko dugu.

Etxean eta bizirik nahi ditugu!

Barañaingo Udalak Karmele Solaguren dispertsioaren biktima gisa aitortu du; beste aurrerapauso bat

ETXERAT (2018-XI-30). Karmele Solaguren Goikoetxea dispertsioaren biktima gisa aitortzen duen mozioa onartu du Barañaingo Udalak. Mozioa Barañaingo 813 herritarren sinaduraren sostenguarekin aurkeztu da eta EH Bildu, I-E, Participando en Barañain eta Geroa Bairen aldeko botuekin onartu da. UPN, PSN eta Pueblo de Barañain taldeek aurka bozkatu dute.

Etxerat Elkarteak oso positiboki baloratzen du Karmele Solaguren Barañaingo bizilaguna, 2004ko abenduaren 6ean Madrilgo Alcala Meco espetxera bidean, semea ikustera zijoala, auto batek harrapatuta hil zena “dispertsioaren biktima” gisa aitortu izana Barañaingo Udaletxean. Antzeko mozioak ere onartu izan dira azkenaldian Iruñean, Sara Fernandezen kasuan eta aurretik, Ruben Garateren kasuan, Otxandion.

Dispertsio politikak eragin dituen 16 heriotza biktimen memoria eta aitortza aldarrikatzen dugu, haiek toki eta egoera horietan egotera behartu zituzten salbuespenak dispertsioak eragin baitzituen. Ez zuten bertan egon behar, ez zuten bidaiarik egin behar, ez zuten beharrezkoak ez ziren arriskuak hartu behar; baina bisita eskubidea bermatu ahal izateko dispertsio politikak ezarri zien salneurri eta bidesaria izan zen. Beraien heriotzak guztioi ezarri zaigun sufrimenduaren ondorio dira. Arrazoi horregatik, eskubide osoz, beraien memoria eta aitortza aldarrikatzen dugu. Sufrimenduarekin behingoz amaitzeko bermea izan behar dute aitortza hoiek, gertatutakoa inoiz gehiago ez errepikatzeko.

Sergio Polo euskal preso politikoa lekualdatua

ETXERAT (2018-XI-29). Sergio Polo Escobes euskal preso sopeloztarra Algecirasetik Herrerako (620 km) espetxera lekualdatu dute. Dispertsioa stop!

Sara Fernandez eta Karmele Solagurenen heriotzen urteurrenean, dispertsioaren biktimen aitortzaren alde

ETXERAT (2018-XI-27). Etxerat Elkarteak bat egiten du datorren ostegunean, azaroak 29, Sara Fernandez-en omenez Iruñeako Alde Zaharrean burutuko den omenaldiarekin eta parte hartuko dugu ere, datorren abenduaren 6an Barañainen, Karmele Solaguren omenez antolatuko den ekitaldiarekin. Bide batez, senide eta lagunei deialdia zabaldu nahi diegu oraingo honetan, antolatutako ekitaldietan parte hartzeko.

Sararen kasuan, 13:00etan manifestazioa burutuko da Baratxurien plazatik abiatuta eta ondoren, Aldapa kalean, omenaldia aurreikusten da. Karmeleren oroimenez, 12.00etan hasiko da oroimen ekitaldia, Karmeleren monolitoan.

Duela 15 urte Sara Fernandez Esparza, iruindarra eta preso baten senidea, trafiko istripu batean hil zen, Aranda de Dueron, espetxera bidean. Karmele Solaguren Goikoetxea, Barañaingo bizilaguna, 2004ko abenduaren 6ean Madrilgo Alcala Meco espetxera bidean, semea ikustera zijoala, auto batek harrapatuta hil zen eta bere senarra larri zauritua suertatu zen.

400 inguru kotxe istripu pairatu ditugu euskal preso politikoen senide eta lagunek eta hori salatu nahi dugu gaur ere. Urrunketak 16 hildako eragin ditu, aitortuak izan ez diren 16 biktima. Sakabanaketa eta urrunketaren ondorioz hildakoen senide eta lagunen ondoan eta haien aitortzaren alde lanean egon da eta egongo da beti Etxerat.

Testuinguru honetan, oso positiboki baloratzen dugu Sara Fernandez dispertsioaren biktima gisa aitortu izana Iruñeko Udaletxean. Dispertsio politikak eragin dituen 16 heriotza biktimen memoria eta aitortza aldarrikatzen dugu, haiek toki eta egoera horietan egotera behartu zituzten salbuespenak dispertsioak eragin baitzituen. Sufrimenduarekin behingoz amaitzeko bermea izan behar dute aitortza hoiek, gertatutakoa inoiz gehiago ez errepikatzeko.