AZKEN ALBISTEAK.

Presoak hurbilidu behar dituzte; denak eta orain

ETXERAT (2020-VIII-2). 2.500tik gora lagun mobilizatu dira gaur goizean Euskal Herriko 16 hondartzetan (Muskizetik Donibane-Lohitzuneraino) Etxerat Elkartearen deialdiari erantzunez. La Arena (Muskiz-Zierbena) 80; Bakio 180; Laidatxu (Mundaka) 80; Laga 30; Laida 350; Ea 120; Lekeitio 300; Ondarroa 225; Mutriku 100; Deba 190; Orio 125; Zarautz 250; Donostia 200; Hondarribia 70; Hendaia 120; Donibane Lohitzune 100.

Hau da hondartzetan irakurritako testoa:

2011tik, Euskal Herriko bake prozesua martxan ezarri zen. Urrats ainitz egin dituzte geroztik euskal eragile ezberdinek. Geroztik, haiek ere urratsak egitea eskatzen diete Espainiar eta Frantziar estatuei bai euskal gizarte gehien zabalak, bai nazioarteko eragile garrantzitsu askok.

Hala ere, euskal preso politikoei aplikatzen dizkieten salbuespenezko politikoak oraindik ere martxan dira.

Euskal preso politikoak urrunduak izan ziren eta egoera ez da behar den bezala aldatu. Harreman familiarra eta afektiboa mantentzeko, senideek ehundaka kilometro egin behar dituzte astero. Suposatzen duen zama guztiarekin: fisikoa, psikikoa, ekonomikoa.

Presoak hurbildu behar dira. Ez batzuk eta erdi bidera Espainian bezala. Ez presoen parte bat Frantzian bezala. Denak eta orain. Familia eta lagunei inposatzen zaien zigor honekin, eskubide urraketa larri honekin amaitu behar da gehiago itxaron gabe.

Baldintzapekoa lortzeko irizpide guztiak betetzen dituztenek barruan gelditzen dira. Espainair estatuan, 199 presoetatik 144 jarraitzen dute lehenengo graduan; soilik seik lortu dute hirugarren gradua; soilik zazpi hurbildu dituzte Euskal Herrira. Frantziar estatuan, fiskala antiterroristak eskaera guztiak blokeatzen ditu errekurtso sistematikoarekin.

Larriki eri diren presoek barruan segitzen dute, lege guztien kontra. Askatu behar dira ia. 65 urte baino gehiago dituztenek barruan segitzen dute ere. Atera behar dira orain. Oso larria zen gure egoera eta COVID krisiarekin gehiago larritu da. Alarma egoerak gelditzen zaizkigun eskubideak murriztu edota anulatu egin ditu. Oraindik ere bisitak ezin ditugu lehen bezala egin, eta istripuen arriskuari, orain eritasunarena gehitu behar diogu, guretzat eta espetxe barruan suposatzen duen guztiarekin.

Estatu horien buruan dauden Sanchez eta Macronen hitz itxaropentsuak ongi entzun genituen. Denbora pasatu da eta egoera are larriagoa izaten da. Aski da, presoen eta gure bizitzekin jolastea. Aski da gure funtsezko eskubideak zapaltzen segitzea. Aski da herri honetan martxan den bake prozesua blokeatzea.

Konponbide eta elkar bizitzako bidean aurreratzea ezinbestekoa da. Gaur asko gira Euskal Herriko 16 hondartzetan bilduak. Gero eta gehiago gira orokorki egoera onartezin honen amaiera eskatzeko.  

Eta lanean segituko dugu,etxean eta bizirik nahi eta behar ditugulako! 

Ehunka kilometro egitera behartzen gaituzten lekualdatzeei “hurbilketa” deitzea interpretazio maltzurra da

ETXERAT (2020-VII-30). Hainbat komunikabidek aditzera eman dutenez, Espetxeetako Idazkaritza Nagusiak euskal presoen lekualdatze berriak agindu ditu, eta horiek, berriro ere, “hurbiltzeko” politikatzat hartzen ari dira.

Etxeratek, euskal preso politikoen senideak eta lagunak biltzen dituen elkarteak, hau da, urruntzeak zuzenean eragiten dien herritarrak biltzen dituen elkarteak, uste du errealitateari buruzko interpretazio maltzurra dela bisitetarako eskubidea gauzatu ahal izateko ehunka kilometro egitera behartzen gaituzten lekualdatzeei “hurbilketa” deitzea.

2018ko irailaz geroztik, gure 47 senide preso lekuz aldatu dituzte. Hauetatik zazpi kasutan baino ez dituzte Euskal Herrira ekarri: gertatu diren benetako hurbiltze bakarrak. Gainerakoen distantzia laburrena 340 km izan dira; hau preso horietako 10en familien egoera da. Lekuz aldatutako beste 30 presoren senideek eta lagunek 430 eta 1.200 km arteko ibilbideak egin beharko dituzte bisitak egin ahal izateko.

Lekualdaketa horiek eta ematen zaien joerazko interpretazioaz aparte, errealitatea da gaur egun euskal preso politikoen familien %66k 1.200 eta 2.200 km arteko distantziak egin beharko dituztela bisita egiteko. Baliteke distantzia batzuk laburtu izana, baina urruntzeak aktibo jarraitzen du eta familiak higadura fisiko, psikiko eta ekonomikora eramaten ditu. Errepideek duten arriskua areagotzen jarraitzen du; izan ere, dagoeneko 16 pertsona hil dira eta euskal preso politikoen senide eta lagun guztiak biktima potentzialak dira. Halaber, adinagatik edo gaixotasunengatik beharrezko ibilbidea egiteko moduan ez dauden pertsonei familia bizitzarako eskubidea kentzen jarraitzen du. Eta gaur egungoa bezalako egoera batean, pandemia orokorra tartean dela, bisita egiteko aukera oro kentzen digu, edo ohi baino arrisku gehiagotara bultzatzen gaitu.

Familiei ezarritako 33 urteko zigorra da; ez dugu onartzen arreta galarazteko maniobrarik, ez eta sufrimendua eta eskubideen murrizketa eta urraketa soilik luzatzen duten alternatiba faltsurik ere. Euskal preso politikoak Euskal Herrira eraman behar dira: Euskal Herrira bakarrik eta berehala.

Josu Urrutikoetxea euskal preso politikoa aske

ETXERAT (2020-VII-30). Josu Urrutikoetxea Bengoetxea preso politiko ugaoarra behin-behineko askatasunean atera da. La Santeko espetxetik atera berri da. Urrutikoetxea Parisen biziko da, kontrol judizialpean eta eskumuturreko telematikoarekin. Bat gutxiago!

Salbuespenezko espetxe politikaren berehalako eta behin betiko amaiera eskatuko dugu hondartzetan

ETXERAT (2020-VII-28). Datorren igandean, abuztuaren 2an, Etxerat berriro bilduko da Euskal Herriko hondartzetan, salbuespenezko espetxe politikaren behin betiko amaiera eskatzeko. Izan ere, bada garaia euskal presoen familiakoei, seme-alabei, gurasoei eta lagunei ezartzen zaien zigorrarekin eta sufrimenduarekin amaitzeko, eta bizirik eta etxean nahi ditugulako.

Aurten ere garrantzitsua izango da hondartzetako hitzordu mobilizatzaile hori, urte korapilatsu baten ondoren. Izan ere, beldurra eta ziurgabetasuna izan dira nagusi, osasun-krisiak espetxeetan izan duen eraginarengatik. Alarma-egoera deklaratu eta bost hilabete igaro dira eta ezjakintasun, segurtasun eza eta kezka egoera hau jasanezina da.

Horregatik guztiagatik, salbuespen neurriak berehala amaitu behar dira eta euskal presoek Euskal Herrian egon behar dute, Euskal Herriko espetxeetan. Egin dezakete, azkar egitea posible da. Eta egin beharko dute. Ez da nahikoa bide erdian dauden espetxeetara eramatea. Euskal Herrira eraman beharko dituzte, legeriak hala onartzen duelako eta urruntzeak kaltetutako ehunka pertsonen familia-lotura errespetatzeko berme bakarra delako.

Estatu frantsesak ez du oraindik desblokeatu betikotasunera kondenatutako presoen baldintzapeko askatasunen balazta, ez eta larri gaixoen askatasuna ere. Estatu espainiarreko 199 presoetatik 9 bakarrik daude Euskal Herriko espetxeetan. Horietatik guztietatik, 6 preso baino ez daude hirugarren graduan eta 140k lehen graduan jarraitzen dute.

Lanean jarraitzeko eta hori egiteko dugun eskubidea defendatzeko konpromisoari eusten diogu, bakerako eta bizikidetzarako ekarpenak eginez, konponbideari eta etorkizunari begira: gertatutakoa berriro gerta ez dadin.

Euskal gizarteak aurrera egin nahi du konponbidean eta bakean, bizikidetzan, eta, beraz, ezin dugu onartu estatuek ehunka familien sufrimenduari eustea; izan ere, milaka pertsonek jarraitzen dute espetxe-salbuespenaren ondorioak jasaten.

Bukatzeko, abuztuaren 2an hondartza hauetan gurekin batera egoteko deia egiten diegu euskal herritarrei:

-Bizkaia: La Arena, Laga, Laida, Lekeitio, Ondarru 12:00; Bakio 12:30; Ea eta Laidatxu 13:00.

-Gipuzkoa: Donostia, Hondarribia, Mutriku, Orio, Zarautz, Deba 12:00.

-Lapurdi: Hendaia, Donibane Lohitzune 12:00.

Etxean eta bizirik nahi ditugu!

Elkarrizketa Urtzi Errazkini Euskadi Irratiko "Faktorian": Atsekabea da nagusi euskal presoen senideen artean

ETXERAT (2020-VII-23). "Atsekabea da nagusi euskal presoen senideen artean. Bederatzi urteren ondoren, Espainiako zein Frantziako Gobernuek espetxe politika berdinekin jarraitzen dute. Egindakoa ez da batere nahikoa" adierazi du Urtzi Errazkin gaur, Euskadi Irratiko "Faktoria" programan eginiko elkarrizketan. Horrez gain, espetxeetan pandemia garaiko murrizketa askok bere horretan jarraitzen dutela salatu du. Presoen eta horien inguruko osasunari lotutako informazio faltagatik kexu agertu da Errazkin, koronabirusagatik gaixotu diren preso kopurua baxua delako, eta ez datorrelako bat espetxeetako osasun langileen positibo kopuruarekin.

Hemen duzue elkarrizketaren lotura https://www.eitb.eus/eu/irratia/euskadi-irratia/programak/faktoria/osoa/7386152/errazkin-presoen-urrunketak-pandemiak-bezainbeste-zaildu-du-egoera/